امونیاک

آمونیاک با فرمول شیمیایی NH3، در هوای شهرها و مجاورت توالت‌ها وجود دارد.

در طبیعت از تجزیهٔ مواد آلی ازت دار همچون اوره ادرار به‌دست می‌آید.

رومی‌های باستان آمونیوم کلرید را به عنوان پول و سپرده استفاده می‌کردند.

آن‌ها سنگ آمونیوم را از مکانی به نام پرستشگاه ژوپیتر یا همان لیبی جدید جمع‌آوری می‌کردند.

اما آمونیاک به شکل نمک آمونیاک نخستین بار توسط جابر ابن حیان در قرن ۸ شناخته شد.

خصوصیات محصول:

 

• ایوپاک:

• فرمول مولکولی:  NH₃
• جرم مولی:  17.031 g/mol
• دمای ذوب: −۷۷٫۷۳ درجه سلسیوس (−۱۰۷٫۹۱ درجه فارنهایت؛ ۱۹۵٫۴۲ کلوین)
• دمای جوش: ‎−33.34 °C, 240 K, -28 °F

ساختار مولکولی:

مولکول آمونیاک از یک اتم نیتروژن و سه اتم هیدروژن متصل به آن تشکیل شده است.

با توجه به وجود یک جفت الکترون ناپیوندی بر روی نیتروژن، این مولکول ساختار هرم مثلثی دارد و زوایای پیوند کم‌تر از 109 درجه هستند.

مولکول آمونیاک یک مولکول قطبی است که می‌تواند با خودش و بسیاری مولکول‌های دیگر، پیوند هیدروژنی برقرار نماید.

خواص فیزیکی:

آمونیاک گازی است بی رنگ، با مزهٔ فوق العاده تند و طعم حاد و زننده که اشک‌آور و خفه کننده است.

گاز آمونیاک از هوا سبک تر بوده و به سهولت به مایع تبدیل می‌شود.

آمونیاک درآب بسیار محلول بوده و در منفی ۷۷/۷ درجهٔ سانتیگراد منجمد شده و در منفی 33/34 درجهٔ سانتیگراد به جوش در می‌آید.

وزن مخصوص محلول اشباع آمونیاک 0/88 گرم بر سانتیمتر مکعب است.

 

روش های تولید:

روش‌های آزمایشگاهی
روش‌های صنعتی

مهم‌ترین روش صنعتی تولید آمونیاک، فرایند هابر نام دارد که شامل تهیة آمونیاک از عناصر سازندة آن می‌باشد.

در این روش، گازهای نیتروژن و هیدروژن در دمای بالا و در فشار زیاد با هم واکنش می‌دهند و آمونیاک را تولید می‌کنند.

کاتالیزگرهای مختلف هم به سهولت این واکنش کمک می‌نمایند.

 

کاربرد:

از موارد استفاده ی آمونیاک می توان به استفاده در تهیه ی کودهای شیمیایی، یخ سازی ، اسید نیتریک ، سایر ترکیبات نیتروژنه ، مواد منفجره و نگهداری از مواد غذایی اشاره کرد.
یکی دیگر از کاربرد های آمونیاک میتوان به استفاده در رشته ورزشی وزنه برداری و پاورلیفتینگ اشاره نمود.

بوییدن این محلول باعث باز کردن عروق میشود و ورزش کار را تا حدودی عصبی میکند و در مهار کردن وزنه در مسابقات کمک میکند.